Είμαι Claire Anastas, μητέρα δύο παιδιών, δύο κορίτσια και δύο αγόρια. Ζούμε σε αυτό το κτήριο, περιβάλλεται από τρεις πλευρές από ένα τοίχο εννέα μέτρων, με δεκατέσσερα άτομα, συμπεριλαμβανομένων εννέα παιδιά και η μητέρα μου στο νόμο που είναι άρρωστος και έχει ρευματισμούς. Μόνο η μία πλευρά είναι ανοικτή, με σχεδόν καθόλου ήλιο έρχεται μέσα από αυτό. Ενώ κάθεται στην κουζίνα βλέπω τρεις τοίχους. Ο στρατός δεν πρόκειται να χτίσει ένα τέταρτο, στη μέση του στρατοπέδου τους. As we live nearby Rachel’s Tomb, το σπίτι μας υπόκειται σε σοβαρή στρατιωτικά μέτρα. Τα καταστήματά μας - δύο για αξεσουάρ για το σπίτι και άλλα δύο για τους μηχανικούς αυτοκινήτων - βρίσκονται κάτω στο κτίριο. Θα είναι κλειστά, δεν υπάρχει καμία επιχείρηση. Μπροστά από το σπίτι μας, χρησιμοποιείται για να είναι ο κεντρικός δρόμος στη Βηθλεέμ. Ήταν η πλουσιότερη περιοχή της Βηθλεέμ εδώ, αλλά τώρα είναι ένα μικρό τρομακτικό μέρος. Είμαστε χωρίς γείτονες; απλά ζούμε τις δύο οικογένειες για τη δική μας. Είμαστε φυλακισμένοι; we are buried alive in a tomb.

Κατά τη διάρκεια των ετών της δεύτερης Ιντιφάντα, έχουμε ήδη βιώσει πολλή πίεση. Σε 2002, υπήρχε πολλή γυρίσματα. Ζούσαμε σε διασταυρούμενα πυρά. Υπάρχουν υψηλές θέσεις γύρω από το σπίτι μας, και οι στρατιώτες τους κατεχόμενα. People were shooting at them from different directions.

Τα παιδιά μου είχαν παραλύσει από το φόβο και δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει ακόμα και τα χέρια τους. Στη διάρκεια ορισμένων από τα γυρίσματα οι σφαίρες μπήκε στο σπίτι μας. Δεν ξέραμε πού να κρυφτεί; δεν ξέραμε πού να πάει. Η κατάσταση διάρκεια ενός έτους. Κάθε βράδυ τα παιδιά μου περίμεναν όταν τα γυρίσματα θα αρχίσουν. Φώναζαν, "Τώρα είναι η ώρα για τα γυρίσματα, δεν θέλουν να κοιμηθούν στα κρεβάτια μας. "Έπρεπε να κοιμούνται στο πάτωμα, κοντά στην πόρτα. Οι έξι από εμάς κοιμήθηκε εκεί, σε υπνόσακους, δίπλα στο άλλο. Our oldest girl slept on a chair.

Since five years we don’t have any work. Ζωή των επιχειρήσεων μας έχουν σταματήσει. Τα δύο τελευταία χρόνια δεν μπορεί να το αντέξει. Πριν από δύο χρόνια έκοψαν το ηλεκτρικό ρεύμα για τέσσερις μήνες επειδή δεν μπορούσε να πληρώσει το λογαριασμό. Εμείς επέκτεινε τα καλώδια από τον αδελφό μου στο σπίτι τους νόμους, έτσι ώστε να έχουν ηλεκτρικό ρεύμα τουλάχιστον για τα σημαντικά πράγματα, όπως το ψυγείο και άλλα κύρια βοηθητικά προγράμματα σπίτι. Σε 2002 Ο σύζυγός μου κόψει το χέρι του. Ήταν τόσο νευρικός για την κατάσταση. Εκείνη την εποχή άρχισε να λαμβάνει τα χρέη. Αντί του καθορισμού αυτοκίνητο έκοψε το χέρι του. Το χέρι του είναι πλέον πάντα οδυνηρή; το μισό από αυτό έχει παραλύσει. Οι εκκλησίες έδωσαν μια μικρή βοήθεια, like our children as schools which reduced the fees.

Ένα από τα παιδιά μας, 13 ετών, πήρε δύο μικρόβια στα πόδια του, γιατί οι εργάτες έσκαβαν για αγωγούς αποχετεύσεων, ενώ τέθηκαν οι βάσεις για την οικοδόμηση του Τείχους. Τα πόδια του είναι ευαίσθητα στη σκόνη και την άμμο. Τον έστειλα σε πέντε γιατρούς. Αρχικά δεν ήξεραν τι ήταν. Φαινόταν ένα νέο είδος μόλυνσης. Παρά τα αντιβιοτικά, ο ίδιος δεν πήρε καλά κατά τη διάρκεια της 1.5 μήνα έσκαβαν εκεί. Ρώτησα μια διεθνή οποίος ήταν σε μια επίσκεψη για να φέρει νερό από τη Νεκρά Θάλασσα. Αυτό βοήθησε, μέχρι τώρα οι λοιμώξεις δεν έχουν έρθει πίσω. Now he can wear his shoes normally.

Είναι ανθυγιεινό εδώ. Έχουμε κάτω από μια παιδική χαρά, αλλά που θέλει να παίξει με εννέα μετρητή υψηλό τοίχο γύρω? Άλλοι γονείς θα μπορούσαν να στείλουν τα παιδιά τους σε ένα ταξίδι με λεωφορείο, αλλά για εμάς, να στείλετε 7-8 τα παιδιά είναι πάρα πολύ ακριβό, όπως Donat θέλουν να ευνοήσει κάποια από τα παιδιά μας, πάνω από το άλλο. Γι 'κρατήσει τα παιδιά μου στην ίδια περιοχή, ακριβώς μέσα στην περιοχή της Βηθλεέμ. Αυτό είναι τρομερό. Θα πρέπει να απολαύσετε το καλοκαίρι, οι διακοπές, όπως σε μια κανονική ζωή, θα πρέπει να κολυμπήσετε. Now they just go around and visit our families.

Σας περιμένουμε για τα καταστήματα μας για να ανοίξει, αλλά τώρα δεν έχω ελπίδα. Οι πελάτες φοβούνται να επισκεφθούν αυτήν την στρατιωτική ζώνη. Ακόμα και η οικογένειά μας είναι φοβισμένος να μας πληρώσει μια επίσκεψη. Τα παιδιά μου έχουν στερηθεί από τους φίλους που έρχονται μαζί, από τα άλλα παιδιά που παίζουν με τους. Όλη την ώρα υπάρχουν λεγόμενα σημεία ελέγχου έκτακτης ανάγκης που έχει συσταθεί από το στρατό. Εγώ ο ίδιος, πριν από τέσσερις ημέρες, δεν ήταν σε θέση να μπει στο σπίτι μου. Έκλεισαν την περιοχή για μια εβραϊκή γιορτή; οι θρησκευτικές Εβραίοι ήρθαν για να προσευχηθούν στο Rachelas Tomb. Πήγα να φέρει ο άντρας μου με το αυτοκίνητο, τα παιδιά μου έμεινε στο σπίτι. Κανείς δεν μας είπε ότι ήταν το κλείσιμο της περιοχής. Όταν γύρισα με τον άντρα μου μια μεγάλη περιοχή γύρω από το σπίτι έκλεισε. Προσπάθησα να πάω στην πύλη στις κοντινές στρατιωτικό αρχηγείο. Μίλησα με τους στρατιώτες εκεί, περίμενε για δύο ώρες σε διάφορες στρατιωτικές εμπόδια. Μια υψηλόβαθμα αξιωματικός βγήκε από ένα τζιπ και μας είπε να πάει μακριά. aWhy είσαι εδώ?ae ρώτησε. Του είπα, αυτό είναι το σπίτι μου. Μου έδειξε σ 'αυτόν. Του είπα ότι έπρεπε να τεθεί στον ύπνο εδώ. Του είπα ότι είχα μικρά παιδιά; ότι περίμεναν για μένα. Μου είπε ότι θα μπορούσαν να φροντίσουν τον εαυτό τους. Ήταν απίστευτο. Του είπα, "Πού πρέπει να πάω, Θέλω να κοιμηθώ στο σπίτι μου!Είπε ae, ÂΓυρίστε ανάποδα γύρω,"Στα εβραϊκά. Είπε ο στρατιώτης στην πύλη, «Μην τους αφήσετε να μείνω εδώ, θα πρέπει να πάει μακριά. "Ο στρατιώτης στην πύλη ήταν σαν να παγώσει και δεν κάνει τίποτα, as if he did not want to follow this inhuman order.

Σκεφτόμαστε να πάμε στην πλατεία της Γεννήσεως, στην εκκλησία, να ζητήσει να κοιμηθεί εκεί. Μετά από όλα, ήταν μεσάνυχτα, όλοι κοιμόντουσαν. Τότε κάλεσα τον αδελφό μου, ο οποίος μου είπε να έρθω γρήγορα και ύπνο στο σπίτι του. Όταν κάλεσα τα παιδιά μου, Ο νεότερος γιος μου ζήτησε να κοιμηθεί στο κρεβάτι μου, μαζί με την παλαιότερη αδελφή του, έτσι ώστε να αισθάνονται πιο άνετα. Ο αδελφός μου στο νόμο ζήτησε επόμενο πρωί τους στρατιωτικούς ηγέτες να ας μπούμε. Ήμασταν αργά για την εκκλησία και θα ήθελα να προσευχηθώ. Υπήρχε ακόμη ένα πώμα. Ο αδελφός μου στο νόμο τους ζήτησε έλεος, και να μας επιτρέψει να πάνε μέσα και έξω. Μια σχετική είχε πεθάνει και έπρεπε να παραστεί στην ταφή. Finally we were allowed to enter our house.

Το κύριο πρόβλημα είναι ότι τα παιδιά μου υπέφερε πολλά. Συχνά κλάμα. Οι Donat αισθάνονται ότι έχουν οποιαδήποτε μελλοντική. Το τείχος χτίστηκε σε μία μόνο ημέρα. Το πρωί είχαν μια κανονική θέαση, το βράδυ είχαν το Τείχος μπροστά. Κάθισαν δίπλα στο παράθυρο και άρχισε να κλαίει, ενώ κοιτάζοντας την Wall. Πώς θα μπορούσε αυτό Wall εμφανίζονται τόσο ξαφνικά? Την πάροδο του χρόνου έχουν γίνει πιο νευρικό. Λένε ότι σωματικά αισθάνονται ασφυκτιά. Αισθάνονται πίεση στο στήθος τους. Έρχονται και μου λένε ότι δεν μπορεί να το αντέξει πια. When they watch TV they see children freely playing; βλέπουν Walt Disney, βλέπουν ότι τα παιδιά είναι ευχαριστημένοι. Μου ζητούν να τους στείλουν σε παιδικές χαρές σαν ένα ωραίο πάρκο. Τους λέω ότι προσπαθώ, αλλά δεν μπορώ να τους δώσει οποιαδήποτε υπόσχεση. Όλα τα παιδιά μου πιστεύουν ότι η ζωή τους θα επιδεινωθεί στο μέλλον. Έχουν επίγνωση, είναι έξυπνοι. Έχουν υψηλή βαθμολογία στο σχολείο, αλλά μετά από να δει την Wall τα σημάδια τους πήγε κάτω, και δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι 'αυτούς. They cannot concentrate on their studying with this pressure inside them.

Το κορίτσι μου 16 ετών είναι πάντα σιωπηλή. Εκείνη doesnat θέλετε να αναζητήσετε στο Τείχος. Έχει κλείνει τα μάτια της. Δεν μπορεί να το κατανοήσει. Μέχρι τώρα δεν έχει πει τίποτα γι 'αυτό. Τα άλλα παιδιά που αναζητούν σε αυτό. Ο νεότερος, οκτώ, είπε, "Wow, εδώ είναι σαν ένα τάφο!«Προσπαθώ να πω στα παιδιά μου ότι είμαι πρόκειται να τους στηρίξει, ζητώντας τη βοήθεια μιας μεγάλης δύναμης, από τους ηγέτες από το εξωτερικό, που έχουν τη δύναμη να κινηθεί το Τείχος. "Μην ανησυχείτε,«Τους λέω, "Το κάνω το καλύτερό μου." Αυτό είναι ό, τι τους δίνει ένα κομμάτι της ελπίδας. I don’t know what to do if no one asks about us.

Οι φίλοι των παιδιών μου λένε: Μην σκεφτείτε για τον τοίχο, προσπαθήστε να προσαρμοστούν σε αυτό μέχρι την οικογένειά σας μπορεί να κάνει κάτι γι 'αυτό. Τους καλούμε, επειδή δεν μπορούν να επισκεφθούν τα παιδιά μου. Παλαιότερη κόρη μου δεν θέλουν να έχουν ένα πάρτι γενεθλίων. Σκέφτηκε ότι ίσως θα διοργανώσει γι 'αυτήν περισσότερο από ό, τι θα μπορούσε να αντέξει οικονομικά. Ρωτάω, γιατί? Είπε, επειδή πατέρας μου δεν έχει δουλειά, και Donat θέλουν να τον βάλουν κάτω από ένα βάρος. Οι φίλοι της μου ζήτησε για τα γενέθλιά της, και μου είπαν ότι θα οργανώσει τα πάντα, ότι θα κάνει μια έκπληξη γι 'αυτήν, και θα την επισκεφθεί στο σπίτι. Έφεραν μια τούρτα και δώρα. Στη συνέχεια η κόρη μου είπε ότι ήταν το ωραιότερο γενεθλίων από χρόνια. But then she started crying because she felt shy at the same time.

Ελευθερία σημαίνει για μένα ζουν σε μια ελεύθερη χώρα, όχι σε ένα κλουβί με ένα ελάχιστο ποσό του χώρου, χωρίς τις απαιτήσεις της ζωής. Μακάρι να μπορούσα να πάω στο εξωτερικό, με τα παιδιά και το σύζυγό μου, και η μητέρα μου στο νόμο. Οι αναμνήσεις μου από την ελευθερία θαμμένα στο παρελθόν. Ο Θεός κρατά σε εξέλιξη. Πρέπει πάντα να προσευχόμαστε στον Θεό να φτάσει στους ανθρώπους που μπορούν να μας βοηθήσουν για να καταργήσετε αυτό το τείχος. Αυτό είναι ό, τι μου δίνει ένα κομμάτι της ανακούφισης. Το μόνο που θέλουν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Όταν πάμε γύρω από τη Βηθλεέμ με το αυτοκίνητο, θα δείτε όμορφα μέρη; we go maybe once every three or four months to such a place.

Ως ένα νεαρό παιδί, πριν από την πρώτη Ιντιφάντα, Θα χρησιμοποιηθεί για να ζήσουν μια ωραία ζωή. Συνηθίζαμε να πηγαίνουμε παντού με τα αυτοκίνητά μας, και σχεδόν κάθε μέρα στην Ιερουσαλήμ, επειδή ζούμε πολύ κοντά. Υπάρχουν πολλά πάρκα εκεί. Πήγαμε επίσης στη Μεσόγειο, χρησιμοποιήσαμε για να πάμε εκεί το βράδυ για να κολυμπήσετε, και για να επανέλθω το βράδυ. Η Νεκρά Θάλασσα είναι επίσης κοντά. Όταν σκέφτομαι το παρελθόν, Λυπάμαι για τα παιδιά μου, γιατί δεν μπορώ να προσφέρω όμορφα πράγματα να τα. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να καταφύγιο από τη χώρα, but it is hard for me and for my family to become a refugee.